Some of my facebook status update (Kokanacho Doctor)

These are the excerpts from a well-written series by Dr. Milind Kulkarni titled "Kokanacho Doctor" and appeared in Lokprabha in the year 2012. Dr. Kulkarni practices in one of the village in Sindhudurga district of Maharashtra. He shares his experiences about his patients, partly written in local Malvani language.

Although the theme of the incidences is medical  service however doctor smoothly relates it with psychology of Konkani people, their attitude towards life, impacts of economic condition. He unveils the untouched corner of poor people coming at his dispensary for the medical help. Moreover he explains his relations with the patient which is basic reason why patient feels relaxed and believes his life-saver and shares many personal things with him. Outcome not only help him to understand the human nature but also to help the people in every sense.

The stories coming up are starts on comic note but soon turns so tragic and inspirational. Some bound to make eye-leads wet. I suggest one to read the whole series available online. I am sharing some of them here.

Hats off to Dr. Milind, thank you for such fantastic articles. I expect a book out of this. :-)

"आमच्याकडे सीरिअस पेशंट वाचणार की नाही हे ओळखण्याकरता एक साधी टेस्ट घेतात. माशाचे कालवण जर पेशंटने बाजूला सारले तर लोक पुढच्या तयारीला लागतात आणि दोन घास खाल्ले तर डॉक्टरकडे नेतात........
.........
कोकणी दवाईसुंदरी -- डॉ. मिलिंद कुलकर्णी"

Some of my facebook status update (System Administration)

Some of my facebook status update (System Administration)



"प्रत्येक कामासाठी योग्य माणसाची निवड करा, त्यांच्यावर विश्वास ठेवा, त्यांना अधिकार द्या, त्यांना त्यांचे काम त्यंच्या पद्धतीने करायची पूर्णपणे मोकळीक द्या

.............आणि तुम्ही शांतपणे खिडकीबाहेर बघत बसा. रिझल्ट्स आपोआप येतील."

_____________

कुठलीही संस्था सुरळीत चालायची असेल, तर तिला शिस्त ही असावीच लागते,
.............पण ती लावण्याचे अप्रिय काम जे करतात ते काही वेळा अनेकांना सलत राहतात."

____________

Some of my facebook status update (Politics and comedy)

Some of my facebook status update (Politics and comedy)

Its a famous quote by George Orwell from his classic Animal Farm, “All animals are equal, but some animals are more equal than others.” Here the word 'animal' can be rightly substituted with 'people' in context with democracy. Almost all the democracies are run by those people who are more equal. 

Further these so called 'more equal people' can be divided in two categories: intellectuals and morons. When one is incapable of handling such enormous power imparted by the position, funny moments become milestones. Incidences are not restricted to India but to all democracies of the world. As quoted by famous Marathi writer Mr. P. L. Deshpande (PuLa), "Comedy is everywhere, one needs sense". This post is about some incidences I came across in recent time, which has a comic angle.

"‎"तुमच्या या पुढारलेल्या देशात सर्व क्षेत्रांत स्त्री-पुरुष एकाच पातळीवर वावरत असतात. इथल्या स्त्रिया ज्ञानानं, विचारानं, कर्तृत्वानं म्हणजे सर्वार्थानं प्रगत आणि प्रगल्भ आहेत, असं असूनही आजवर एकही स्त्री अमेरिकेची अध्यक्ष का झाली नाही?

एका चतुर अमेरिकी माणसानं मोठ्या मिस्कीलपणे उत्तर दिल ः

"त्याचं काय आहे? अमेरिकी घटनेनुसार अध्यक्ष होण्यासाठी स्त्री वा पुरुषाचं वय किमान 32 असावं लागतं;
पण आमच्यातली एकसुद्धा स्त्री बत्तीशी ओलांडल्याचं मान्यच करत नाही.'"

Some of my facebook status update (Fine arts)

Some of my facebook status update (Fine arts)

"Some good quotes from Castle - Dial M for Mayor :
1. There are times when a well placed pawn is worth more than a king.
2. This is politics. Perception is reality. The truth won't matter."

_______________


"Why is it always the family value guys that get caught with their pants down? -Backett.
Because the universe loves irony. and most people are hypocrites. - Castle"

________________

"‎"Minority groups are more comfortable in silence..."
                                              - Major General Sosabowski ( A bridge too far, 1977)"

__________________

My Facebook updates (Sports)

My Facebook updates (Sports)

"रिकी पाँटिंग निवृत्त झाला म्हणजे क्रिकेटच्या मैदानावरचा बहारदार कव्हर ड्राइव्ह आता बघायला मिळणार नाही . एक खडूस कर्णधार आपल्याला दिसणार नाही . प्रत्येक सामना हा जिंकण्यासाठीच असतो , अशा निर्धाराने कोणत्याही मैदानावर पाय ठेवणारा जिद्दी क्रिकेटपटू दिसणार नाही .
संघातील मातबर खेळाडू निवृत्त झाल्यानंतर आपल्या नवथर पण गुणी सहकाऱ्यांच्या खेळाला आकार देणारा नेता दिसणार नाही . प्रतिपक्षाला नामोहरम करण्यासाठी मानसिक दडपणाचे ' खेळ ' करणारा धुरंधर दिसणार नाही . धावांचा अखंड रतीब घालणारा फलंदाज दिसणार नाही ."

One liners by me

• ज्यांना स्वत:ची मतं नसतात ते दुसऱ्यांच्या  मतांचे गुलाम असतात !

• काळाला वेळेची बंधन नसतात, तो नित्यनियमाने व रीतसर पुढे सरकत रहातो.

• जेव्हा काळ स्तब्ध वाटु लागतो, तेव्हा मृत्युला कवटाळणे शौर्याचे प्रतीक आहे !

• जीवन म्हणजे काळेकुट्ट केस ! अनुभव म्हणजे कंगवा.  दु:खाची बाब इतकीच की हा कंगवा सरत्या आयुष्यात मिळतो.

• भाषा वळवावी तशी वळत नाही, मात्र तिचा अर्थ लावावा तसा लागतो. लेखक कवी जेव्हा लिहितात त्यावेळी त्यांना लिखाणाबद्दल अपेक्षित अर्थ एकाच असतो, वाचक बहुतेक वेळा अर्थाचा अनर्थ करतो !

• कर्तव्य जरी भावना असली तरी भावना आणी कर्तव्यात मला एक मुलभुत फरक जाणवतो. कर्तव्य माणसाला रडवत नाहीत, भावना रडवतात. 

• मानसिक  शातंतेची गुरुकिल्ली माणसाच्या आंतरिक समाधानावर अवलंबुन आहे. आणी आंतरिक समाधान हे प्रत्येकाच्या वैचारीक कल्पना व तो जगात असलेल्या वातावरणावर अवलंबुन आहे.

• भविष्यातील घटनांवर ताबा मिळवण्यासाठी वर्तमानातील षड-रीपुव र ताबा मिळवावा.

• मनाचे रंग इंद्रधनुतल्या रंगाइतके आहेत. स्वत:चे रंग बदलण्यात तर ते chameleon पेक्षाही चतुर आहे.

• निर्णय खंबीरतेने घ्या व तितकाच योग्य दिशेने. जर तुम्ही आत्महत्येचा निर्णय घेतला असेल, तर तर तो शेवटचा असून शकतो.

By Paresh Kale

वर्षण - ग्रस्त

वर्षण - ग्रस्त 

पाउस अखंड कोसळत होता 

सोबत निदान माझे अश्रू होते. 

मीही उभा कोसळत होतो 

शेवटी स्वप्नांचे उरलेले ढिगारे होते. 

Read my more poems here.

                                                                            By Paresh Kale

Some of my facebook status update (Poems)

Some of my facebook status update (Poems)

" I'VE watched you now a full half-hour,

Self-poised upon that yellow flower;

And, little Butterfly! indeed

I know not if you sleep or feed.

How motionless!---not frozen seas More motionless!

and then What joy awaits you,

when the breeze Hath found you out among the trees,

And calls you forth again !"

                                                                                             ---- William Wordsworth

_____________

भाद्रपद

- भाद्रपद -

कुंद गारव्यात उन कोवळे ,

सरल्या श्रावण सरी !

नाजूक अंकुर तटावरती,

नटली सृष्टी सारी.

Read my more poems here.

                                                         By Paresh Kale

स्थिर

स्थिर 

          माझ्या जीवनात आलीस, 
          फ़ेसाळत्या शुभ्र लाटेसारखी, 
          तशीच निघुनही गेलीस, 
          पायाखालच्या वाळुसारखी  !






तुझा आवेग होता लाटेसारखा, 
येताना बहरत होता, 
पण जाताना मात्र, 
सर्व काही घेऊन जात होता !






Read my more poems here.

                                 By Paresh Kale

चैत्रेय

-चैत्रेय-

चैत्रेय,

चैत्रात जन्मलेला.

तुला आठवतं ?

आपली मैत्रीही चैत्रातील 

नवीन धुमाऱ्या सारखी, 

पान पल्लवीसारखी 

सळसळणारी !

कळालाही नाही 

कधी गुरफटत गेलो !

मैत्रीच्या दवात 

सहज भिजून गेलो. 

नंतरच्या वसंता प्रमाणेच 

फक्त बहरत होतो 

आपण दोघं  

आणि आपली मैत्री !!

या मैत्रीत मात्र 

एक गमंत होती 

तुला न मला 

या मैत्रीला बनवायचं होतं 

एक रेशीम गाठ !

कधीही न तुटणारी, 

एक पालवी 

दर वसंतास 

जोमाने फुलणारी.

Read my more poems here.

                                                                      By Paresh Kale

Image source: shutterstock.com

Texture photography

Texture photography

Wings of Cruiser butterfly (Male) - Scales and veins makes the patter and shades of yellow is the color feature

               During my visit to Cotigao WLS, the day was falling and I couldn't find the butterflies around me, which was my primary motive to visit the sanctuary. After carrying sack weighing kilos, walking for miles, quenching thirst and hunger to shoot some hopeless thirty-forty images in the whole day was real frustration. A thought came to go back to the room quickly and read something. I decided to save some time by taking a lift instead of walking. 

Rose - a story of 87 year young student

रोझ

आमच्या कॉलेजचा पहिलच दिवस होता. प्रोफेसरांनी स्वतःची ओळख करुन दिली. नंतर आपण ज्यांना ओळखत नाही अशा नवीन लोकांशी ओळखी करुन घेऊन त्यातुन नवीन मित्र, मैत्रीणी शोधायचे आवाहन केले. मी आजुबाजुला बघतच होते तोच एक हात अलगदपणे माझ्या खांद्यावर येऊन विसावला.एक वृद्ध आजीबाई माझ्याकडे हासर्या नजरेने बघत होत्या. त्यांच्या हास्यातुन जणु काही आनंद थुई थुई नाचत होता. त्यांच्या या एका हास्याने जणुकांही माझे मन उजळुन निघाले होते.' हाय सुंदरी! माझे नांव रोझ! मी 87 वर्षांची आहे! मी तुला 'ह्ग' करु शकते?''ओ! श्युअर!' मी हसुन उत्तर दिले आणि त्या आजीबाईंनी मला प्रेमने अलींगन दिले.


'या इतक्या लहन वयात तुम्ही कॉलेजमधे कशा?' मी काहीशा मिस्कीलीनेच त्या आजीबाईंना विचारले.'मी इथे एखादा श्रीमंत तरुण नवरा म्हणुन मीळतो का हे बघायला आले आहे. मिळाला तर लग्न करुन दोन एक मुलांची आई व्हायचा विचार आहे.' त्या आजीबाई पण मिस्कीलपणे उत्तरल्या.'खरच?' मला आश्चर्य वाटत होते की या वयांत या आजीबाईंच्या डोक्यात असा विचार कसा आला?'मला कॉलेजमधे शिकायची इच्छा होती, ती आता पूर्ण होत आहे!' त्या आजीबाई म्हणाल्या.क्लास संपल्यावर आम्ही दोघी स्टुडन्ट युनीयन बिल्डींगमधे गेलो व चॉकलेट मिल्क शेक शेअर केले.

थेंब

थेंब 

एक थेंब ओलेता, 

गालावरून ओघळला, 

उमजायच्या आत 

जमिनीत विसावला !

Read my more poems here.

        - परेश काळे          

Some of my facebook status update (Education)

Some of my facebook status update (Education)

"कह दो जाके उन टॉप करने वालों से...

जितना सिलॅबस वो पढ के टॉप करते हैं,

उतना तो हम छोड के पास हो जाते हैं!!

__________

"
पिक्चर संपला आणि सर्व लहान मुलं बाहेर आली ती स्पायडरमॅन बनूनच. मुलांच्या चित्काराने , हावभावांनी सर्वत्र मुलांचेच राज्य पसरल्याचे भासत होते. पिक्चरनंतर लहान मुलांच्या चौकसबुद्धीलाही ऊत आला होता. ' बाबा , मी स्पायडरमॅन होऊ शकतो का ?', ' कोणता स्पायडर आपल्याला चावला की आपण स्पायडरमॅन बनतो ?' अशा प्रश्नांची सरबत्ती पालकांवर मुलांनी सुरू केली होती.
त्यातील एक प्रश्न मात्र स्तंभित करणारा होता , ' बाबा आपल्याकडे स्पायडर असतात का ?' निसर्गाशी नाळ तुटलेल्या त्या लेकराच्या मुखातून आलेल्या या प्रश्नामुळे बाबांना काय उत्तर द्यायचे ते कळालेच नाही. अखेर ' मागल्या गणपतीत गावाला गेल्यावर आपल्या रूममध्ये आला होता ना ', अशी केविलवाणी आठवण बाबांना करून द्यावी लागली. तशी इतर बाबांची अवस्थाही काही वेगळी नव्हती.